lundi 27 avril 2020

Δευκαλίων*

Η θάλασσα θ΄ανέβει μέχρι εδώ, θα καλυφθούν τα σπίτια, η γέρικη συκιά σαν μέσα σε γυαλί. Σκέφτομαι ότι έχω τη βάρκα στην αποθήκη, θα βάλω μέσα τα παιδιά κι ένα ζευγάρι γίδια. Κωπηλατώντας, χωρίς πυξίδα, θ΄ανεβούμε στην κορυφή του όρους ΄Ορθρυς, όπως παλιά, ξανά εγώ, ο Δευκαλίων.

*Από τα Πινάκια της Επιδαύρου. Εκδόσεις Τόπος, 2014



Κ. Δ. ΑΒΡΑΑΜ. ΚΥΝΑΡΙΑ

 Κουνάτε την ουρίτσα σας με μάτια ιλαρά γλείφετε πάντα ευπειθώς φρόνιμα εμποράκια σε μιά φτηνή βουλιάζετε και άβουλη  χαρά και σαν τους κλόο...