dimanche 31 mai 2020

Θάνος Φωσκαρίνης. ΠΟΡΤΕΣ*

σφαγμένες οι πόρτες μου όλες πια
με μπουκωμένες κλειδαριές και φαγωμένες
με τα μαχαίρια καρφωμένα πάνω τους
-πού κρύβωνταν τόσοι εχθροί;
πώς; πού χώρεσε τόσο ανελέητο μίσος;-
κολλημένες εδώ κι εκεί μικρές
πολύ μικρές παλιές φωτογραφίες
οι καλές μου
τις κοιτώ που δακρύζουν
χάνωνται βαθιά μέσα στις ίνες
του φουσκωμένου - θα με φτύσει - ξύλου


αίφνης ξεσπά έν΄άγριο φτεροκόπημα που κόβει ανάσα
και μιλιά, με ζώνει τράνταγμα ένα ρίγος


α, πόσο άδικη
τι τρομερή σαν θάνατος που είσαι ζωή

*Από τη συλλογή ΧΟΥΣ, Εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα 2011



Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire

Κ. Δ. ΑΒΡΑΑΜ. ΚΥΝΑΡΙΑ

 Κουνάτε την ουρίτσα σας με μάτια ιλαρά γλείφετε πάντα ευπειθώς φρόνιμα εμποράκια σε μιά φτηνή βουλιάζετε και άβουλη  χαρά και σαν τους κλόο...